"Ladacznica" - Emma Donoghue - recenzja

Mary łaknie pięknych ubrań i wstążek, tak jak ludzie z jej klasy łakną jedzenia i ciepła. To głód, który sprowadza ją na drogę prostytucji w wieku trzynastu lat.

Mary zostaje wypędzona z domu przez swoją rozszalałą matkę gdy zachodzi w ciążę i niemal umiera na ulicach Londynu. Jej wybawicielką okazuje się Doll – prostytutka. Mary swobodnie przemierza Londyn wraz z Doll, ubrana w wyzywające, krzykliwe stroje i z krzykliwie umalowanymi na czerwono ustami, sprzedając swoje ciało mężczyznom. Stając w obliczu długów i gróźb, ucieka do Monmouth, rodzinnego miasta swojej matki, gdzie próbuje rozpocząć nowe życie jako pokojówka w domu pani Jones.


Mary wkrótce odkrywa, że nie jest w stanie uciec od swojej przeszłości i od tego jak wiele są w stanie zapłacić jej ludzie za spełnianie zachcianek, które nie przystoją ich pozycji w społeczeństwie…
Mary łaknie pięknych ubrań i wstążek, tak jak ludzie z jej klasy łakną jedzenia i ciepła. To głód, który sprowadza ją na drogę prostytucji w wieku trzynastu lat.
Mary zostaje wypędzona z domu przez swoją rozszalałą matkę gdy zachodzi w ciążę i niemal umiera na ulicach Londynu. Jej wybawicielką okazuje się Doll – prostytutka. Mary swobodnie przemierza Londyn wraz z Doll, ubrana w wyzywające, krzykliwe stroje i z krzykliwie umalowanymi na czerwono ustami, sprzedając swoje ciało mężczyznom. Stając w obliczu długów i gróźb, ucieka do Monmouth, rodzinnego miasta swojej matki, gdzie próbuje rozpocząć nowe życie jako pokojówka w domu pani Jones.

„Ladacznica” to kolejna powieść Emmy Donoghue, choć nie miałam przyjemności poznać

„Pokoju” - który prawdopodobnie jest bardzo dobrą powieścią – z chęcią sięgnęłam po tę lekturę. „Ladacznica” to powieść poruszająca bardzo ciekawe i nierzadko trudne tematy. Jeśli wydaje Wam się, że to nieciekawa i błaha opowiastka – bądźcie pewni, nie możecie się bardziej mylić.

Główną bohaterką jest 13-letnia Mary, która pochodzi z ubogiej rodziny. Jej matka jest szwaczką, a ojciec nie żyje. Ledwo wiążą koniec z końcem. Nim zmarł jej ojciec – Cob – zadbał o to, by córka posiadała umiejętność pisania i czytania, co jest nieosiągalne dla innych dzieci z rodzin o takim statusie materialnym. Mary wyrosła na inteligentną i niezwykle bystrą dziewczynę, która jest bardzo spostrzegawcza. Dziewczyna widzi jak jej matka pracuje ponad swe siły, a otrzymuje marne wynagrodzenie. Jest przekonana, że zasługują na lepszy los, niż ten którego doświadczają. Jej marzeniem jest wyrwanie się do lepszego świata, pragnie wystawnego życia, pełnego kolorowych sukien, luksusów. Z czasem zaczyna gardzić tym, co oferuje jej rodzina, nawet zawodem szwaczki. Ponadto uważa się za lepszą od innych biedaków, a nawet od bardziej zamożnych osób. Gdy została zgwałcona i zaszła w ciążę, matka wyrzuca ją z domu. Mary włóczy się po ciemnych uliczkach miasta, gdy już wydaje się, że jej krótkie życie dobiega końca spotyka młodą prostytutkę – Doll Higgins. Mary poznaje całkiem inne życie, niż to jakie wiodła do tej pory...

„Ladacznica” to utwór obok, którego nie przejdziesz obojętnie. Opisywane wydarzenia oparte są na faktach, ale czytając książkę czytelnik zastanawia czy tak naprawdę wyglądało życie w XVIII-wiecznej Anglii. Autorka niezwykle barwnie i - co najważniejsze – realistycznie opisała zasady rządzące tamtejszym światem, a w szczególności środowiskiem prostytutek. Widzimy jak Mary zmienia swój światopogląd, jak zaczyna postrzegać samą siebie, ale także innych ludzi.

Utwór porusza trudne tematy, które z pewnością nie będą dla wszystkich równie interesujące. Powieść można przydzielić do kategorii dramatu społecznego, gdyż opisuje praktycznie wszystkie warstwy społeczne występujące w ówczesnych realiach. A doskonała kreacja psychologiczna pozwala wyobrazić sobie jak trudnego losu doświadczali bohaterowie. Ponura atmosfera powieści, mimo pozorów jest jej ogromnym atutem, gdyż dodatkowo wyraźnie nakreśla beznadzieję ludzkiego losu. W bardzo namacalny sposób opisane jest również tło rozgrywających się wydarzeń. Ciemne, wrogie uliczki miasteczka, które okropnie cuchną, wszechobecny odór niemytych ciał czy też wnętrze domu w jakim mieszkała Mary. Do tego niezliczona ilość krynoliny i gorsetów. Bardzo ważną role w powieści odgrywają powiązania rodzinne, wszechobecna bieda, niewolnictwo, czy też religia. Życie ludzi podporządkowane jest warunkom jakie stawiają ogólnie przyjęte normy, choćby były one absurdalne.

„Ladacznica” to nie jest powieść lekka. To utwór mówiący o trudach życia, oraz o tym, jak szybko można stoczyć się na samo dno i jak później ciężko ponieść się z tego. Osoby lubiące bardziej ambitna literaturę koniecznie powinny sięgnąć po ten utwór. Historia wzbudza tak wiele sprzecznych emocji, iż czytelnik zatraca się całkowicie w lekturze. „Ladacznica” jest utworem, który zmusza Czytelnika do refleksji. Książka otrzymuje ode mnie 5/6 i na długo pozostanie w mej pamięci.

Za możliwość poznania tej niezwykłej historii dziękuję wydawnictwu Papierowy Księżyc