"Karmiciel Kruków" - Łukasz Malinowski - recenzja

Dzisiaj przeniesiemy się w realia, gdzie Bardowie i Wikingowie nie są niczym nadzwyczajnym. Łukasz Malinowski zaprasza nas do świata ludzi silnych i walecznych. „Karmiciel Kruków” to historia, która ma potencjał. Jednak czy ten potencjał został dobrze wykorzystany?

X wiek. Skandynawia. Nastały ponure czasy. Lokalni władcy walczą o władzę i bogactwa, chrześcijańscy misjonarze z miernym skutkiem próbują wprowadzić nową wiarę. Wojownicy wolą wyruszaćna morza na łupieżcze wyprawy niż bronićludności przed demonami i czarownicami.

W „Karmicielu kruków” Ainar wywoła małą wojenkę, by tylko dla siebie zdobyć pokaźny skarb. Potem schroni się przed krwawą zemstą na Wyspie Lodów, gdzie zmierzy się w pojedynku na pieśni z upiorem draugiem. W końcu wyląduje na wyspie Irów, a tam opat pewnego klasztoru poprosi go o wyjaśnienie zagadki morderstw dokonywanych przez powabnego kobiecego demona. Przy okazji Skald będzie musiał stawić czoło tajemnicy z własnej przeszłości.

Opis, który czytamy na odwrocie książki jest bardzo zachęcający. Niestety lektura nie do końca przypadła mi do gustu.

Bohaterem powieści jest skald Ainar – człowiek, który na pewno nie jest ideałem do naśladowania. To arogancki, egoistyczny, a w dodatku bezczelny i niezmiernie irytujący wojownik, który dąży do własnego celu – nawet po trupach. Postać ta nie zyskała mojej przychylności. A szkoda, bo naprawdę jest w niej wiele potencjału – niestety niewykorzystanego.

„Karmiciel Kruków” to zbiór trzech połączonych ze sobą opowiadań, rozgrywających się w czasie rozwijania się chrześcijaństwa w Skandynawii. Podobnie jak Marcin Mortka, Łukasz Malinowski jest historykiem, więc zdawałoby się, że pod tym względem powieść będzie dość wiarygodna. Niestety autor podszedł do tematu w bardzo popularno-naukowy sposób. Malinowski bardzo szczegółowo opisuje np. wygląd wioski, domostw, czy też materiał, z którego wykonane zostało oręże bohatera. Nie są to istotne dla fabuły fakty i przez to czytelnik może czuć się znudzony. Jeśli jednak kogoś interesują takie rzeczy, lektura będzie idealnym źródłem wiedzy. Podobnie sytuacja wygląda przy wplataniu przez autora zwrotów obowiązujących w niegdysiejszej Skandynawii. Niestety dość utrudniają one płynne czytanie, choć pomysł na urozmaicenie tekstu jest bardzo dobry.

Całość :

http://paranormalbooks.pl/2014/02/14/recenzja-skald-karmiciel-krukow-lukasz-malinowski/