Rzeka Podziemna - Tomasz Jastrun

Powieść jest wstrząsającym zapisem choroby duszy, gdzie szaleństwo przeplata się z trzeźwym widzeniem siebie i świata. Jest zapisem dramatu pędzącej coraz szybciej cywilizacji, a zarazem historią pogrążającego się w depresji człowieka, który nie wytrzymał tego tempa. 
Bohater Rzeki podziemnej rozpada się psychicznie, tracąc powoli wszelkie punkty odniesienia. Minione czasy "drugiego obiegu", "Solidarności" i stanu wojennego, po których pozostał ból zwycięstwa i moralnej porażki, często powracają w jego pamięci. 
Rzeka podziemna to świadectwo naszego czasu. I chociaż lustro, które ustawił Tomasz Jastrun jest niemal czarne, widać w nim zaskakująco wiele.

Tomasz Jastrun w swej książce Rzeka Podziemna podejmuje trudny temat depresji. Choroba jaką jest depresja, bo trzeba jasno określić, że jest to choroba, czasem jest niewidoczna dla osób z poza otoczenia chorego. Czasem jej objawy nie są czymś oczywistym. Autor podejmuje ten trudny dla społeczeństwa temat i stara się przedstawić go czytelnikowi w jak najprostszy sposób. Niestety nie jest to łatwe.

Rzeka Podziemna to historia człowieka, który ma depresję. Źródła choroby można by się doszukiwać już we wczesnym dzieciństwie, nie bez znaczenia jest obecny tryb życia bohatera. Utwór poruszając taki temat, może wydawać się trudny w odbiorze. Pewnie znajdą się osoby, które będą miały problem z doczytaniem książki do końca, gdyż nie jest to jakaś tam sobie historia. Bohater został przedstawiony w taki sposób by wzbudzić w czytelniku współczucie i próbę zrozumienia choroby na jaką cierpi. Autor wyraźnie pragnie dać do zrozumienia każdemu, kto ma odwagę sięgnąć po utwór, że depresja jest chorobą niszczącą nie tylko chorego ale i jego najbliższych. Tomasz Jastrun pokazuje do czego może doprowadzić nas ten wyścig szczurów w obecnym świecie. Ciągła gonitwa za dobrami materialnymi może doprowadzić człowieka do krawędzi, znad której nie ma już odwrotu.

Choć autor posługuje się prostym językiem, to styl można określić mianem specyficznego. Jednak przy takiej tematyce ciężko byłoby napisać historię lekka i pokrzepiającą serca. Zachęcam do sięgnięcia po Rzekę Podziemną, choć wiem, że to książka nieco bardziej wymagająca. Jednak sama tematyka jaką porusza powinna zachęcić do jej poznania. Rzeka Podziemna to literatura dająca do myślenia na długo po skończonej lekturze. To książka z półki „tych ambitniejszych”. Moim zdaniem każdy powinien chociaż spróbować ją przeczytać i wczuć się w sytuację bohatera. 

Za książkę dziękuję wydawnictwu Czarna Owca