"Władca Wilków" - Juraj Cervenak - recenzja

Powieści fantasy są coraz mniej zaskakujące. Coraz częściej sięgając po kolejny utwór z tego gatunku obawiam się efektu końcowego. Zastanawiam się czy takie książki mogą sprawić, że akcja i fabuła wbiją mnie w fotel. Sięgając po „Władcę Wilków” nie miałam najmniejszego pojęcia, czego mogę się spodziewać. Jednak dostałam to, czego od tak dawna pragnęłam – wbiło mnie w fotel i to dosłownie...

Prawie dziesięć lat walczył w wojnach, które doprowadziły do rozbicia imperium Awarów, rozciągającego się na równinach pomiędzy Dunajem a Cisą. Należał do drużyn słowiańskich książąt, był najemnikiem, walczącym po stronie Karola Wielkiego, służył w szeregach armii bułgarskiego chana Kruma. Czarny Rogan. Osławiony łucznik, bezlitosny pogromca Awarów. Każdy wódz pragnie mieć go po swojej stronie.
Działa teraz na własną rękę, zapuszcza się w ciemne, zamieszkane przez duchy i demony lasy za Hronem. Tropi ślady Krwawych Psów – najokrutniejszych awarskich oprawców. Dzięki spotkaniu z wiedźmą Mireną i władcą wilków, Czarnobogiem, szybko się dowie, że jego powołaniem jest nie tylko zemsta za dawno nieżyjących bliskich. Aby sprawdzić, jakie drzemią w nim siły i jakie posłannictwo przypadło mu w spadku po nieznanych dotąd przodkach, będzie musiał udać się do królestwa Moreny, bogini śmierci…

Juraj Cervenak to czeski pisarz, który w swoich utworach świetnie łączy fantastyczną przygodę, trzymającą w napięciu do samego końca oraz historyczne detale nie pomijając słowiańskiej mitologii, która z pewnością nadaje szczególnego smaku każdej jego powieści.

Powieść ta obfituje w cały ogrom ciekawych postaci, tak pierwszo jak i drugoplanowych. Głównym bohaterem jest Rogan, najemnik, który nade wszystko pragnie zemsty za wyrządzone krzywdy. Oczywiście jest bardzo przystojnym mężczyzną, w końcu to syn jednego z bóstw. Czarne sięgające do ramion włosy, mocno zarysowana twarz, silne i gibkie ciało, sztuka wojenna opanowana do perfekcji, niezwykle tajemniczy – to atrybuty idealnego wojownika. Rogan posiada także kilka innych umiejętności, ale ich poznanie jest jedną z wielu radości towarzyszących poznaniu tej postaci (jak i całej powieści). Na swojej drodze napotyka wielu sprzymierzeńców, dzięki którym jego chęć zemsty może zostać w pełni zaspokojona. Poznamy maga, który nie do końca opanował swoją sztukę, wielu wojowników, których napędza chęć wzbogacenia się, dziwaczny człowiek-jaszczur, kobieta, która jako starościna musi radzić sobie z opanowaniem całej wioski. Są również ci, którzy reprezentują zło – choć jest to pojęcie względne. Nikt nie jest do końca dobry w tej powieści. Otóż Krwawe Psy, to zaciekli wrogowie Rogana. Grupa wojowników, która dla swego boga jest w stanie złożyć w ofierze wszystko – nawet siebie samych. A ich bóg potrafi wskrzeszać zmarłych, którzy są wtedy idealnymi maszynami do zabijania.

Jest jeszcze Gorywałd, ogromny wilk, który jest towarzyszem Rogana. Jest to istota, która fascynuje mnie najbardziej w tym utworze. Ten zwierz jest bardzo inteligentny oraz pojętny, na dodatek potrafi porozumiewać się z ludźmi i swobodnie przekraczać granicę między światem ludzi i bogów. Mam nadzieję, że spotkam go jeszcze w kolejnych częściach powieści.

cała recenzja na:
http://paranormalbooks.pl/2012/11/14/recenzja-wladca-wilkow/

Za książkę dziękuję ParanormalBooks.pl