Nefilim - Thomas Sniegoski - recenzja

Aaron nie jest złym chłopakiem. Po prostu jest inny... Osierocony w dzieciństwie, porywczy i skłonny do niezrozumiałych zachowań. Samotnik i outsider. Po latach tułaczki znalazł wreszcie swoje miejsce w domu Toma i Lori Stanley. Teraz stara się żyć tak samo jak inni ludzie.

Ale nie jest człowiekiem.

W wigilię osiemnastych urodzin zaczyna śnić. Widzi pole bitwy, chaos, powalane kurzem zbroje, wzniesione miecze. Krew. Słyszy szczęk broni, nienawistne okrzyki, jęki konających.

I łopot ogromnych skrzydeł przysłaniających burzowe niebo.

Zrodzony z anioła i śmiertelnej kobiety, Aaron jest nefilimem. Istotą wstrętną Bogu i jego Potęgom. Ostatnią nadzieją upadłych... Wyrok na niego już zapadł! Tropem Aarona podąża dowódca boskich Potęg, Verchiel.

Cel uświęca środki. W tej wojnie nie będzie jeńców.

Pierwszy tom tetralogii znanego autora komiksów i scenarzysty, Thomasa Sniegoskiego, wciągająca historia walki pomiędzy śmiertelnikami, upadłymi i boskimi Potęgami. Na podstawie serii powstał serial telewizyjny, a książki doczekały się kilku reedycji.

Anioły są dość popularnym motywem wśród pisarzy. Wielu z nich opera swoje niezwykłe historie na podstawie tych skrzydlatych istot. Problem polega na tym, by każda opowieść była innowacyjna, miała w sobie coś pociągającego, nie była kolejnym ''odgrzewanym kotletem''. W przypadku powieści Thomasa Sniegoskiego mam mieszane uczucia i nie do końca jestem przekonana do serii Upadli.

Główny bohater nie wyróżnia się niczym szczególnym, posiada jedynie kilka dość ciekawych umiejętności, które powoli acz nieustannie się u niego rozwijają. Utwór nie jest historią o zakazanej miłości, jak mogłoby się wydawać. Wątek miłosny jest tu bardzo krótki, szkoda, że autor delikatnie go nie rozwinął. Czytelnik może odnosić wrażenie, że jest on jakby urwany w połowie, jak gdyby autor miał jakiś pomysł ale nie do końca wiedział jak go ciekawie rozwinąć.

Co mnie mile zaskoczyło to samo przedstawienie zastępów niebieskich. Nie są to istoty tak nieskazitelne, jak zawsze nam wpajano. Nienawiść i agresję, tłumaczą sobie tym, że wypełniają tylko wolę Boga. Dla mnie właśnie te skrzydlate istoty były tym co trzymało mnie przy lekturze. Autor ciekawie przedstawił najważniejsze fakty, nie wyjawiając przy tym zbyt wiele. Plusem jest również to, iż wydarzenia przedstawione są z różnych perspektyw. Czytelnik ma szerszy obraz całości, a także może lepiej zrozumieć postępowania różnych stron konfliktu.

Niestety brakowało mi tego mrocznego klimatu, który powinien towarzyszyć przy czytaniu tej lektury. Postacie, które miały być mroczne niekoniecznie takie były. Bardziej trafnym określeniem byłoby, to że były przesycone fanatyzmem i zapatrzone w ideę swojej egzystencji i nie zważały na skutki swoich postępowań i wyborów.

Książkę czyta się szybko, co jest jednym z nielicznych plusów. Choć tempo utworu nie powala szybką akcją, to jest kilka momentów, które nadają tempa całości. Plusem jest też to, że narratorem jest chłopak, a nie ckliwa dziewczyna. Mrocznego klimatu nie można odmówić okładce, która jest bardzo ciekawa i nadaje historii charakteru.

Podsumowując tą książkę mogę stwierdzić, że utwór jest dobry by przeczytać go w chwili gdy nie mamy nic lepszego pod ręką. Na pewno sięgnę po kolejne części, gdyż te czekają u mnie na półce, jednak w chwili gdy trafi się inna lektura książki Thomasa będą musiały zaczekać. Być może okaże się że kolejne części będą bardziej wciągające i z tą nadzieją będę sięgać po tom drugi i trzeci. A Nefilim otrzymuje ode mnie 3,5/6. 

"Ojciec wie wszystko (...) Bez względu na to, jak beznadziejne i przypadkowe mogą nam się wydawać różne rzeczy, On zawsze ma plan."