Tu się nie zabija - Anna Bińkowska

Morderstwo w samym sercu zabytkowego kampusu? Tego jeszcze nie było!

Młoda sierżant Iga Mirska nie ma lekko: w pierwszym dniu nowej pracy przydzielono ją do arcytrudnego śledztwa. Brutalne morderstwo profesora Zawistowskiego wstrząsnęło naukowym światkiem, bo przecież na uniwersytecie się nie zabija. W dodatku każdy ze współpracowników ofiary ukrywa swoje mroczne sekrety... Czy Mirskiej uda się przeciąć ten gordyjski węzeł kłamstw i niedomówień i udowodnić nowemu szefowi, że nadaje się do pracy w wydziale kryminalnym?

I znów sięgam po polskiego autora, o którym wcześniej nie słyszałam. Kolejny raz zaryzykuję i poświęcę czas na nieznane. Mam nadzieję, że nie będzie to czas stracony i każda kolejna strona będzie ogromną przyjemnością.

Z takimi założeniami rozpoczęłam lekturę „Tu się nie zabija”. Po raz kolejny biorę do ręki kryminał, który chociaż zapowiada się ciekawie kryje w sobie sporo niespodzianek. Kryminał Anny Bińkowskiej to lektura, która zaskoczyła mnie całkowicie.  Choć oczekiwałam czegoś wyjątkowego, to z pewnością nie spodziewałam się tak dobrze napisanej powieści.

Recenzja będzie krótka, ale mam nadzieję treściwa. Anna Bińkowska łączy w sobie lekki język, łatwy w odbiorze z bardzo dobrym ukazaniem niełatwej i dość poplątanej natury mordercy. Nie brakuje tu zwrotów akcji, które powodują, że całość czyta się bardzo szybko. Nie bez znaczenie jest fakt, że wyraziści i charyzmatyczni bohaterowie to kolejny ogromny atut powieści. Autorka nie boi się  użyć nieco ostrzejszych i bardziej dosadnych zwrotów. Robi to z ogromnym wyczuciem.

„Tu się nie zabija” nie jest lekturą idealna, szczegółowość czasem jest aż nazbyt nachalna. Czytelnik ma wszystko wyłożone na tacy, niewiele trzeba się wysilić by domyślić się pewnych szczegółów, które moim zdaniem mogłyby zostać ukryte pod pewnymi niedopowiedzeniami.  Niemniej polecam książkę każdemu fanowi gatunku, a także tym osobom, które chcą poznać coś z rodzimego podwórka. 

Za książkę dziękuję wydawnictwu W.A.B.